غرورت را بشکن

صبح که آمدم پایین  

با قیمانده ی حفیظی روی میز اتو بود. 

حجم بزرگی از کاغذ پاره ها 

با خود گفتم: 

وای فضای آشپز خانه مان را  

عقل 

و کنکاشهای ذهنی گرفته است. 

اما 

زهرا که آمد می گفت: 

آشپز خانه پر است و خسته و خواب آلود 

پر از واژه هایی از جنس نصیحت. 

(غرورت را بشکن) 

ازدواج کن. 

چرا که خیلی زود دیر می شود. 

خسته ازگستره ی مشکلات 

و خواب آلود از یک  

تلاش نا موفق دیگر.